,

SOLO1 (#Mollis)

Habla sobre la obra de expresión artística desde lo abstracto y lo conceptuales, las diferentes ideologías al respecto de la creación y del proceso de creación. en SOLO1 hacen una meta-crítica de cómo el espectador puede interpretar un mensaje de cualquier composición artística. Desde nuestro punto de vista postmodernista.

SOLO1 es una composición en acción mediante una adaptación  de la fórmula matemática para generar números aleatorios y con la ayuda de un dado.

,

ELKARREKIN BIZITZEKO TREBETASUNA” (Olaia Valle y Gilles Noel)

Dos bailarines, dos cuerpos contrastantes, dos visiones diferentes en una misma situación, atrapados en un espacio donde apenas caben lxs dos. La cooperación parece ser la única manera de pasar por esta situación, que hasta ahora ha resultado ser incómoda. Se necesitan mutuamente, pero también necesitan su propio espacio… ¿Lograrán organizarse para vivir juntos en un espacio donde según ellos no encaja ninguno de lxs dos ?

,

Egonaldi artistikoak

  1. edizioa
    Bizitza Marten · Life on Mars 

    EGONALDI ARTISTIKOAK
    Tokiko berrikuntza munduari irekita dago
    Sorkuntza-espazioa gara. Sormen-egintza sakontzeko, sendotzeko eta zabaltzeko existitzen gara. Pertsonek eta gizarteak euren adimenetan espazio berriak zabalduko dituzten agertokiak eta esperientziak behar dituzte, errealitatea modu aktiboan aldatzen laguntze aldera.
    Hori dela eta, 2018ko deialdian, Utopian zentroak nahastura eta askatasuna zabaltzeko espazio bat ireki zuen, edozein diziplinatako artistentzat.

EGONALDI ARTISTIKOAK 
Proposamenak bilatzen gabiltza:
– tokikoak edo gertukoak
– sorkuntza garaikideak
– prozesuaren zati bat edo emaitza jendaurrean erakutsiko dituztenak.
Honako alderdi hauek baloratzen ditugu bereziki:
– berrikuntza
– diziplinen nahastea
– beste eragile, erakunde, sortzaile, tokiko edo gertuko enpresa batzuekin inplikatzea
– ezagutzak, zalantzak eta aurkikuntzak Utopian zentroko beste erabiltzaile batzuekin IN SITU deritzegun ad hoc saioetan partekatzeko gogoa.

 

Utopian espazio paregabea da erabiltzaile-kopuruari eta erabiltzaileen aniztasunari dagokienez. Bereziki ongi etorriak dira beren proiektuetan, edo proiektuekin batera, nolabait errealitate bizi, interesgarri eta aldakor hori sartzen dituzten prozesuak.
Eztabaida hori bultzatzeko asmoz, Utopian zentroan IN SITU deritzegun ad hoc saioak proposatzen ditugu. Saio horiek bi zati dituzte:
LEHENENGO ZATIA: Talde egoiliarraren ekintza harrigarria, Utopianeko beste talde baten espazioan esku hartzen duena eta bertan sartzen dena.
BIGARREN ZATIA: Kolektibo hori osatzen duten pertsonek egonaldia egiten dabilen talde baten saio bat bisitatzea, prozesuaren lagin bat partekatzeko, galderak egiteko, eztabaidatzeko, etab.

  1. edizioa
    Bizitza Marten · Life on Mars 

    EGONALDI ARTISTIKOAK
    Tokiko berrikuntza munduari irekita dago
    Sorkuntza-espazioa gara. Sormen-egintza sakontzeko, sendotzeko eta zabaltzeko existitzen gara. Pertsonek eta gizarteak euren adimenetan espazio berriak zabalduko dituzten agertokiak eta esperientziak behar dituzte, errealitatea modu aktiboan aldatzen laguntze aldera.
    Hori dela eta, 2018ko deialdian, Utopian zentroak nahastura eta askatasuna zabaltzeko espazio bat ireki zuen, edozein diziplinatako artistentzat.

EGONALDI ARTISTIKOAK 
Proposamenak bilatzen gabiltza:
– tokikoak edo gertukoak
– sorkuntza garaikideak
– prozesuaren zati bat edo emaitza jendaurrean erakutsiko dituztenak.
Honako alderdi hauek baloratzen ditugu bereziki:
– berrikuntza
– diziplinen nahastea
– beste eragile, erakunde, sortzaile, tokiko edo gertuko enpresa batzuekin inplikatzea
– ezagutzak, zalantzak eta aurkikuntzak Utopian zentroko beste erabiltzaile batzuekin IN SITU deritzegun ad hoc saioetan partekatzeko gogoa.

 

Utopian espazio paregabea da erabiltzaile-kopuruari eta erabiltzaileen aniztasunari dagokienez. Bereziki ongi etorriak dira beren proiektuetan, edo proiektuekin batera, nolabait errealitate bizi, interesgarri eta aldakor hori sartzen dituzten prozesuak.
Eztabaida hori bultzatzeko asmoz, Utopian zentroan IN SITU deritzegun ad hoc saioak proposatzen ditugu. Saio horiek bi zati dituzte:
LEHENENGO ZATIA: Talde egoiliarraren ekintza harrigarria, Utopianeko beste talde baten espazioan esku hartzen duena eta bertan sartzen dena.
BIGARREN ZATIA: Kolektibo hori osatzen duten pertsonek egonaldia egiten dabilen talde baten saio bat bisitatzea, prozesuaren lagin bat partekatzeko, galderak egiteko, eztabaidatzeko, etab.

,

“#Carishina” Atik

Master amaierako lan gisa, #Carishinaren helburua bi gai ikertzea da: jolasetan oinarritutako performatibitatea eta generoaren adierazpena.

Jolasen sentsazioa nola aurkitzea eta gordetzea, performance-ra eramateko. Jolas bati esanahi-geruzak gehitzeko modua, kontzeptu autonomo adierazkor gisa eutsi diezaion.  Nola sortzea komunikazio bat jolasteko motibazioan oinarrituz, norekin edo non egiten den inporta gabe. Nola sortzea eremu bat, non arauak bidezkoak diren eta parte-hartzaile guztiei aukerak sortzen dizkieten. Nola egitea jolas-taktikak helburu bererako. Nola egitea garrantzitsuena irabaztea edo parte hartzea ez izatea. Nola elkartzea jendea. Nola aurkitzea katu arrosa bat #Hipopotamobasobatean.

Koreografoa eta kontzeptua: Atic H. Deba
Jantziak: Sandra Arroniz
Zuzendari laguntzailea: Yahaira Orbegozo Cofiño
Mugimendu laguntzailea: Aura Lobera
Dramaturgia laguntzailea: Francisco José Hidalgo López

,

RESIDENCIA. “IMPERFECTAS”

Pertsonak gisa automatikoki ireki ahal izateko eta gure interpreteari eramateko modua aurkitzeko konfiantza-eremu bat.  “Imperfectas” proiektua laborategi eremu bat sortzeko beharraren ondorioz sortu zen. Askatzeko esperimentazioa, emaitza askatzen hasiz, eta ikerketari erreparatuz.

Azken urte hauetan, Input-ek topaketak egin ditu, eta geure buruaren onarpenari erreparatu zaio, bere kontraesanak ere barne hartuz. Horretarako, clown eta performance diziplinetan sartu dira, pertsonari beste pertsona batzuen aurrean egoten eta hobeto ezagutzen lagunduz.

“Imperfectas” lanak hiru antzezleen barruko mundua biltzen du, beren berezitasunekin, kontrasteekin, errealitate zentzugabe eta zintzoarekin, saiakuntzak eta hutsegiteak egin diren mundu batean. Ez epaitzekoa. Adieraztea eta norberaren buruari barre egitea, aurkitutakoa eta errespetatutakoa gain hartuz.

 

Ideia eta zuzendaritza: Aiala Etxegarai Mendiguren

,

“Nola heldu gara honaino?” Mugimendu arduragabea gogoratzeko ekintzan”.

Haizea Baiges eta Sandra Martin

Aurten, Dantzertik, lehen Antzerki sustapenarekin, Gradu amaierako lehen lan bikoitza egin du Utopian-en. Bi astetan, bi sortzaileak (Haizea B eta Sandra M) beren TFE prestatzen egon dira Utopian aretoan, eta epaimahaiaren aurrean aurkeztu dute.

Bere ikerketa oroimenari eta adierazpenari buruzko ikerketa da, ekintza performatibo baten bidez, prozesu sortzailea eta konposizioa erakutsiz. Piezaren egitura Sandra Martin ikaslearekin sortu du, eta behin eta berriz errepikatzen den egitura da. Oinarritzat pertsonei egindako grabaketak hartzen ditu, geroago imitatzeko eta koreografia egiteko. Beren mugimendu naturalei ahalik eta leialen izaten saiatzen dira.

,

“BOBO” (Koldo Arostegui)

Non dago arrunta denaren eta ez denaren arteko muga? Txikitatik besteen aurrean nola jokatu behar dugun ikasten joan gara, eta denborarekin, horretara moldatu gara.

Hala ere, muga, lerro, gaitasun kognitibo eta fisiko askok konfort egoera horretatik urruntzen gaituzte, dela arrazarengatik, dela generoarengatik…Arau estetikoei aurre egiten dien itxura ere ezagutzen dugu…Baina arrunta izan nahi izateak zerbait osasungarria izan behar du. Gehiengoarekin ezagutu nahi izatea besterik ez, berdintasunean oinarrituz komunikatzeko eta harremanetan jartzeko.

“Mugimendua baliabide nagusia izanda, Koldo Arosteguik, bere burua normaltzat hartu aurretik nolakoa zen aztertzen du. Esfortzu arduragabeen ibilbide horri ekin aurretik, “normala” zena egiten zuen. Zer gertatuko litzateke une horietan normalaren bidetik ez jarraitzea aukeratu izan balu? Zer gauza utzi ditu alde batera “arraroa” ez izateko?

Lagunarteko eremu batetik, haurren linbo batetik, gure buruaren gainetik dauden milioi mugari begiratzen die, zer den arrunta, eta zer den arraroa definituz.

“Bobo-k”hainbat zalantza sortuko dizkie hurbiltzen direnei, baboak garen ala ez bereizteko aukera ematen digun epidemia bat bezala. Hobeto gaude baboak izaten…

,

Laguntzeko egoitza

Matxalen Bilbao (Garaikidea ) eta Andrea Guitierrez (Popping)

Laguntzeko egoitzak sortzaileek eskatzen dituzte, prozesu sortzaile bat amaitu eta teknika hobetu nahi dutenean. Beste ikuskizun bat berriro sortu aurretik behar diren aldiak dira.  Une honetan bi dantza-sortzaile daude Utopian-en bere laguntzeko egoitzak egiten, estilo eta adin zeharo desberdinekin: Matxalen Bilbao, koreografoa eta dantza garaikideko dantzaria, eta Andrea Gutierrez, koreografoa eta popping dantzaria.

,

Interbentzioko egoitza

2018. urtean, Tepsis Teatro da interbentzioko egoitza. Proiektu hau proposatu du: “Programazio egonkorra Utopian Aretoan, getxotarrentzat antzerki garaikidea erakusteko espazio bat sortzeko asmoz”. Irailaz geroztik aktiboki kolaboratu du gure aretoetan, euren lanak aurkeztu nahi dituzten konpainien bilaketan, kalitatez eta lengoaia eszeniko ezberdinak erabiliz. Lan zail eta nekeza da, gogorra. Izan ere, portzentaje bat kobratuz datozen konpainiak lortzeaz gain, publikoa fidelizatzeko asmoa dago.
Utopianentzat, interbentzioko egoitza hau, proiektu honekin, oso lagungarria da, eta oso pozik daude lan egiten ari diren moduarekin. Trukean, Utopianek entseguetarako gela bat uzten die, euren ikuskizunak sortu ahal izateko, eta haien sorkuntzetan txarteldegian sartzen den diru guztia ematen die. Une honetan, Tepsis Teatro “El Veneno del Teatro” entseatzen ari da, 2018ko irailerako estreinatu nahi duena.

,

LauBegi – Le-ata Dantza Kolektiboa

IE-ATA dantza kolektibo artistikoaren eskutik dator Laubegi lana, 2015. urtetik Utopianeko egoiliar finkoa dena. Kolektiboaren helburu nagusietako bat euskal dantza garaikidearen munduan sartzea da, dantza gure gizartera hurbilduko duten proposamen berriak eta pertsonalak baliatuz.

Harremanen gaineko hausnarketatik sortu da LauBegi: zeintzuk dira existitzen diren harremanak?, nola existitzen dira?, norekin eta zerekin jartzen naiz harremanetan?, etab. Abiapuntu gisa, Eric Landowskiren Presencias del Otro. Ensayos de sociosemiótica testua aukeratu genuen; horren arabera, lau taldetan biltzen dira harremanak: onarpena, bazterketa, asimilazioa eta segregazioa. Egitura horrek denok batera gure lana burutzen hasteko toki bat izateko balio izan zigun. Halaber, oso ondo egokitzen zen gure taldeari; izan ere lau kideko taldea ginenez, bakoitzak ikuspuntu desberdina har zezakeen eta bere esperientzia propioarekin osatu.

Sorkuntza horren xedea hauxe zen: taldearen filosofia mantentzea, gutariko bakoitzak piezaren ikuspuntua helaraztea (koreografiak, esate baterako) amankomuneko gai batean oinarriturik (harremanak); hori guztia banakako zein taldeko mugimenduaren azterlanaz ahaztu barik.

Oinarri teorikoak

Lehenik eta behin, Eric Landowski semiologoaren testuari heldu genion, horren analisia egin eta horrekin bat egin, dantzan nahiz bizitzan izandako esperientziaren bidez irudikatu, eta ekintza eszenikoari ekiteko heltzeko unean jarraitu beharreko urratsak zehaztu genituen.

Taldeak hasieratik hartu zuen lan kolektiboa egiteko konpromisoa, ikuspuntu horizontaletik eta ez bertikaletik. Lehiakortasuna eta banakotasuna bultzatzen dituen inguruan bizi garela deritzogu; hala, taldearen ahalmena galtzen da. Kolektiboa bizimodu bat da guretzat, eta ikasten, partekatzen eta sinesten ez duguna aldatzen jarraitzeko bidea dela uste dugu; hori dela eta, dantzara hurbildu nahi izan dugu, bizitza ikusteko gure modua baita. Denok ezagutzen dugun ekialdeko esaera batek honela dio: “batasunari darraio indarra”.

LauBegi proiektua hura osatzen dutenen aniztasuna oinarri hartuta gauzatu da. Kide bakoitzak ibilbide desberdina egin du eta eszena ulertzeko tokia, elkar erlazionatzeko modua eta bere sormen-nortasuna sendotzeko era eskuratu ditu. Lana sortu bitartean, gure xedea ikuspuntu horiek bateratzeko modua bilatzea izan zen, betiere guztiak interprete eta sortzaile izanik.

Dantza garaikidea.

Sortzaile eta interpreteak: Ayala Etxegarai, Nekane Mendizabal, Natalia García Muro y Andrés Alarcón.

Harremana: Heldutasunaren eta kalitatearen aldetik hazten ari den kolektibo honen bigarren egoitza izango da oraingoa. Bigarren proiektu hau Eusko Jaurlaritzak lagundu du diruz, Dantzan Bilaka programaren barruan.

Trukea: Zehazteke.